Het Westen kent de grote Aziatische religies al een aardige tijd. Met name in de tweede helft van de 19e eeuw raakten ideeën uit zowel hindoeïsme als boeddhisme vertrouwd in het Westen. Dit heeft echter tot gevolg gehad dat we ook een specifieke visie hebben ontwikkeld op Azië die misschien meer zegt over hoe westerlingen kijken of in die tijd naar andere culturen en religies kijken dan dat ze iets zeggen over Azië zelf. We gaan in deze presentatie met name kijken naar verschillen tussen het boeddhisme van Azië en westerse ontwikkelingen. We zullen zien dat hier de theosofie en in tweede instantie ook de antroposofie een grote rol spelen. Hoe Japans is de huidige westerse zen eigenlijk? En zijn mindfulness en meditatie nu echt de kern van het boeddhisme? Wat is de rol van de Dalai Lama eigenlijk?
Paul van der Velde studeerde Indiase talen en culturen in Utrecht en Nijmegen. Hij promoveerde op een studie rond lyriek rond de hindoegod Krishna. Tegenwoordig werkt hij als hoogleraar Aziatische religies, Sanskriet en Hindi aan de Radboud Universiteit Nijmegen. Hij publiceert geregeld over Azië en Aziatische religies en hij begeleidt studiereizen naar Azië.
Publicaties: De Oude Boeddha in een nieuwe wereld (2015); De huid van de goden (2019); In de huid van de Boeddha (2021); A Treasure of True Beauty, the Krishna poetry of Raskhan (2022); Onvergeten fragmenten (2024); samen met fotograaf Richard Grol: Jizo, een beminnelijke god (2024). Elementair deeltje Boeddhisme (2024), Een turkooizen bij, de liefdesliederen van de Zesde dalai lama (2024)
(bron: pixabay-jenszygar)
