Artikel: kennismaking met...

Ik ben Paul Stegenga en 63 lentes jong en gelukkig gehuwd. In het dagelijks leven ben ik bedrijfsadviseur bij een grote branche-organisatie in het midden van het land.
Op latere leeftijd ben ik theologie gaan studeren. Ik ga voor in verschillende gemeenten in de omgeving en heb daarnaast ook een aanstelling als seniorenpastor in Driebergen.

Momenteel ben ik al een poosje klaar met mijn studie Supervisie (een post-HBO studie). Met deze studie leerde ik veel over processen in groepen en over het begeleiden van mensen in hun beroep, en privé situatie - erg leerzaam en ook meteen toepasbaar in mijn dagelijks werk en in het pastoraat.
Naast deze activiteiten heb ik samen met mijn echtgenote een praktijk voor coaching (zie onderstaande link). Binnen deze praktijk ben ik actief als coach/supervisor voor diverse beroepsgroepen, zoals zelfstandig ondernemers maar ook mensen actief in de begrafenisbranche. Hierbij gaat het om begeleiding/coaching van uitvaartleiders in hun vak. Zie de website www.stegengacoaching.nl

Wat ik lees…
Het valt niet altijd mee om de goede toon te vinden... nu ben ik dit jaar 2015 begonnen met het bestuderen van het boekje ‘Bestaat U’ van Jacques Suurmond. Hierin vind ik wel hoofdstukken die mij aanspreken maar ook die ik minder vind.
Verder word ik erg geïnspireerd door Henri Nouwen die mij op het spoor van spiritueel leven zet; hij heeft verschillende (dag)boeken geschreven.

De agenda
In Driebergen ben ik actief als seniorenpastor. Daar is ook een boeiende gemeenschap (de Parklaankerk) die zich in vereniging verbonden met elkaar weet. Mijn taak is daar met de senioren goede gesprekken te voeren en deze leden van de geloofsgemeenschap te ondersteunen bij hun weg door het leven. Hierbij leer ik van hen en zij ook wel soms van mij...

Begraven
Begraven komt in mijn vak ook veel voor, en ik moet eerlijk zeggen dat ik iedere keer weer geraakt ben als ik een mensenkind de grond in zie dalen. Ik sta daar dan aan het hoofd van het graf en zie de dierbaren langstrekken. Eigenlijk begraaf je jezelf een beetje. Iedere begrafenis is een confrontatie met jezelf als kwetsbare vergankelijke persoon. Leef het leven en ga met respect om met de mensen die op een moment de dood in ogen kijken.
Dood hoort bij het leven maar wordt hier in Nederland nog niet altijd geaccepteerd... ook door mij niet…

Een citaat uit ‘Liedjes voor de Onbekende/Ik weet wie je bent’ van Henk Harmsen:
‘Nagarjuna: Het leven is zo teer, niet meer dan een zeepbel die danst in de wind. 
Wat verbazingwekkend om te denken dat er na een uitademing een inademing zal volgen, of dat we zullen ontwaken na een nacht te hebben geslapen.’

stijlvorm