Omzien naar elkaar

In de zomer van 2014 heeft Het Venster het ‘omzien naar elkaar’ binnen de gemeenschap tegen het licht gehouden, en gezocht naar nieuwe vormen die passen bij hoe de gemeenschap zich ontwikkeld heeft. Het bestuur voerde diverse gesprekken waarin het ging over pastoraat in de zin van ‘omzien naar elkaar’ en onderlinge verbondenheid. Maar ook over pastoraat en gemeenschap als weg om elkaar te helpen het eigen levensverhaal en levensvragen te verbinden met een groter en omvattender verhaal van wat jou draagt, bezielt en inspireert. Een verbinding die voelbaar is in zo’n zin uit een lied van Henk Harmsen: “Ik weet niet welke kracht ons breekbaar leven draagt …”.

(foto: Rinie van der Leer)

Naast deze individuele gesprekken werden enkele zondagse bijeenkomsten ingevuld met uitwisseling over ‘pastoraat’, een woord dat we uit onze traditie hebben meegekregen. We bekeken wat uit de traditie van pastoraat we achter ons willen laten en wat voor ons van waarde is om mee te nemen en uit te bouwen. We gingen een dialoog aan over die punten die nog niet meteen zo helder waren. 

(foto: Jos Somsen)

Op basis van de rijke opbrengst van deze gesprekken en bijeenkomsten heeft een schrijfgroep in opdracht van het bestuur een concept-visie gemaakt voor de toekomstige inrichting van 'omzien naar elkaar' in Het Venster. In de najaars-ALV van 2014 is deze visie vastgesteld als sturend voor de ontwikkeling van omzien naar elkaar in de komende jaren. Er werd onder meer besloten de functie van pastoraal medewerker te beëindigen en het omzien naar elkaar op een andere manier in te richten, met een veel grotere betrokkenheid van alle leden, waar nodig ondersteund door professionele krachten. Omdat deze visie wellicht voor andere gemeenschappen ook interessant is, is deze hieronder te downloaden.

Op zondag 16 augustus 2015 was er in Het Venster opnieuw een zondagse bijeenkomst over 'omzien naar elkaar' en vanuit welke inspiratie wij gemeenschap (willen) zijn.

In 2016 zijn afspraken gemaakt met drie beroepskrachten die wat sterker met de gemeenschap verbonden zijn en daardoor voor de leden eerder in beeld komen wanneer zij behoefte hebben aan een gesprek of begeleiding van een rite-de-passage. De leden blijven overigens wel de vrijheid houden - in overleg met de coördinatiegroep Omzien naar elkaar - om hiervoor een andere beroepskracht te benaderen.